کمی تا قسمتی طنز

جدیدترین مطالب طنز

به زودی همچین راه میفتد که کف کنید!

پیام های کوتاه
مطالب پربحث‌تر
آخرین دیدگاه‌ها
  • ۱۷ ارديبهشت ۰۲، ۱۴:۴۷ - ناشناس
    عجب!
نویسندگان

 

تصور کنید در اتاق مشغول معاش هستید که متاسفانه هر نیم ساعت یکبار یک عدد یخچال (!) در اتاقتان را باز می‌کند، چند ثانیه‌ای به شما خیره می‌شود و سپس در را می‌بندد! بله. به این عمل انتقام می‌گویند! [!]

البته در مورد باز کردن یخچال بنده پیشنهاد می‌کنم کارخانجات لوازم خانگی درِ یخچال را شفاف بسازند. چون نه تنها یه نسل آدم فراخ (!) و روانپریش را نجات می‌دهند بلکه عمر مفید یخچال هم بالا می‌رود!

اصلاً این بازکردن در یخچال هم مشکل بزرگی‌ست. [برای اطلاعات بیشتر به یخچال گرایی مراجعه کنید]

انسان‌ها هنگام خوشحالی، ناراحتی، کسلی، بی‌حوصلگی و حتی هنگام تماس با تلفن هم در یخچال را باز می‌کنند، درونش را نگاه می‌کنند و دوباره می‌بندند. حتی مشاهده شده طرف در یخچال را می‌بسته و دوباره باز می‌کرده تا ببیند چیز جدیدی می‌آید یا خیر :|

البته بنده به کسانی که به طور مداوم سراغ یخچال می‌روند توصیه می‌کنم که فریزر را هم یه نگاهی بیاندازند، شاید بستنی‌ای، چیزی یافت شود!

هر چند یخچال خانه‌ی ما که وضعیتش مانند دل و جیبمان است! که البته از نقش من در پر یا خالی بودن یخچال هم نمی‌توان گذشت. وضعیت روحی یخچال ما با وضعیت جسمی من رابطه‌ی کاملا عکس وجود دارد.

به طوری که هنگام سلامتی کامل و به ویژه هنگامی که بنده گرسنه هستم تنها فرق یخچال مذکور با کمد خانه‌مان چراغِ درونش است و بالعکس. یعنی اگر منِ بخت‌برگشته مریض شوم (خدا نکنه!) یا به هر دلیلی اشتهایم کور شود، آن‌وقت است که از تخم طوطی آمازونی تا شتر بریان در فوق الذکر یافت می‌شود. حال تصور کنید ماه مبارک رمضان باشد و من احیانا بخواهم روزه بگیرم! حال بیا و تماشا کن!

در مورد چراغِ یخچال هم باید عرض کنم که این حقیر در ۱۱ سالگی فکر می‌کردم که شخصی درون یخچال پنهان شده و مسئول این امر است (بعد الان جوونای مملکت میان از شکست عشقی میخونن :|) که بعدها مشخص شد شایعه‌ای بیش نبوده!

 

       و سوال آخر از شما:

- در قدیم که یخچال نبود، انسان‌ها اوقات فراغت خود را چگونه سپری می‌کردند؟

  • آیدین

 

خیلی خیلی خوب رانندگی می‌کنند. مخصوصا مورد پارک دوبل! البته مشکل از بانوان محترمه نیست، بلکه مشکل از مرحوم گوتلیب دایملر، مخترع اتوموبیل، است که این وسیله‌ی پرکاربرد را طوری اختراع نکرد که از عرض هم حرکت کند تا راحت بشود پارک دوبل فرمود!

البته این‌ها دال بر این نیست که آن خانمی که کلاچ می‌گرفته تا شیشه را بالا / پایین کند را سالم بشماریم!

البته در برخی موارد خانم‌ها در نقش راننده آمبولانس عمل می‌کنند. به طوری که به محض خبردار شدن راننده روبرو از مونث بودن راننده‌ی مذکور به اوه راه می‌دهد که حرکت کند!

البته در مورد مشابه اگر یک دستگاه آمبولانس به ارزش 187300000 تومان وجه رایج مملکت وراء یک خانمِ متشخصِ راننده در حال آژیر زدن باشد خانم راننده احتمالا کمی هول می‌شود و پایش را می‌گذارد روی ترمز و آمبولانس نگون بخت هم از عقب به شدت با خودرو او برخورد می کند و به این ترتیب خدا تومان وجه رایج مملکت برباد می‌رود. (بعد می‌گویید چرا مشکل اقتصادی دارید!)

البته مشاهده شده که خانم راننده فرمان را رها کردند و دست بر دعا برداشته، برای شفای حال بیمار درون آمبولانس [رحمه الله علیه]

من نه! اما دیگران می‌گویند در هر تصادفی خانم‌ها نقش دارند. یا فاعل و یا مفعول هستند و یا انقدر بر روی اعصاب مرد خانه راه رفته‌اند که طرف با سپر به تیر برق کوبیده است!

حال اگر یک خانم تصادف کند یا جیغ می‌کشد، یا بیهوش می‌شود و یا جیغ می‌زند و سپس بیهوش می‌شود! البته در تمامی موارد متصادفه [خانم تصادف کرده!] با شوهر نگون‌بختش تماس می‌گیرد که در این موارد توصیه می‌شود شوهران این‌گونه بانوان یا تلفن خود را خاموش نمایند یا کلا سیم‌کارت خود را تعویض نمایید!

در پایان از همین تریبون تشکر خود را اعلام می‌کنم نسبت به تمام خانم‌هایی که با نحوه‌ی رانندگی خود موجبات خنده و شادی و فرح ما را فراهم می‌کنند.

و در آخر خدمت همه‌ی سرهنگ‌های محترم تمنا دارم که یا به این‌گونه خانم‌ها گواهینامه ندهید و یا اگر مرتکب می‌شوید برایشان جاده جداگانه نیز درست کنید.

تمت.

  • آیدین

 

سالها پیش در یکی از مدارس، پسربچه‌ای بود به نام جعفر که همیشه با لباسهای چرک در مدرسه حاضر می‌شد. هیچکدام از معلمان او را دوست نداشتند.
روزی خانم احمدی مادرش را به مدرسه خواند و درباره وضعیت پسرش با وی صحبت کرد. اما مادر بجای اصلاح فرزندش تصمیم گرفت که به شهر دیگری مهاجرت کند،

بیست سال بعد خانم احمدی بعلت ناراحتی قلبی دربیمارستان بستری شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت.
عمل خوب بود. هنگام به هوش آمدن، دکترجوان رعنایی را در مقابل خود دید که به وی لبخند میزد. می‌خواست از وی تشکرکند اما بعلت تأثیر داروهای بیهوشی توان حرف زدن نداشت. با دست به طرف دکتر اشاره میکرد و لبان خود را به حرکت در می‌آورد. انگار دارد تشکر میکند اما رنگ صورتش در حال تغییر بود و در حال کبود شدن بود. تا اینکه با کمال ناباوری در مقابل دکتر جان باخت.

دکتر ناباورانه و با تعجب ایستاده بود که چه اتفاقی افتاده است! وقتی به عقب برگشت «جعفر» نظافتچی بیمارستان را دید که دو شاخه دستگاه بیماران قلبی را درآورده و شارژر گوشی خود را به جای آن زده است!

آ.ن: نکنه یه موقع فکر کردین جعفر دکتر شده و از این حرفا!؟ نه بابا اون الاغ رو چه به این حرفا!

  • آیدین

وقتی یک دفترچه یادداشت را برمی‌داری و شروع به نوشتن می‌کنی.

یا وقتی لپ‌تاپ را روشن می‌کنی و شروع به نوشتن می‌کنی.

یکی از مهم‌ترین اتفاقات دنیا در حال شکل گیریست. تو می‌خوای افکارت را به دیگران برسانی.

سال‌هاست وبلاگ می‌نویسیم و به این امر حتما افتخار می‌کنیم.

همان ۱۶ شهریور ۱۳۸۰ که سلمان جریری اولین وبلاگ پارسی را نوشت همه‌مان می‌دانستیم قرار است در یک فضای باز افکارمان را به دکمه‌های کیبورد بسپاریم. حال بماند همه‌ی ناملایماتی که دیده شد.

می‌خوام به عنوان کمترین عضو جامعه‌ی بزرگ وبلاگ‌نویسان ایرانی روز قلم را به همه‌ی ایران، مخصوصا اهل قلم تبریک بگویم. باشد که زین پس وبلاگی آزادتر و کم دغدغه‌تر داشته باشیم.

 

یک برگشتم.

دو ببخشید اگه یه مدت وبلاگ به هم ریختست.

سه از این به بعد کم کم محو میشم!

چهار امیدوارم بتونم موقع کنکور وبلاگ رو نگه‌دارم. وگرنه باید شما زحمتشو بکشین!

  • آیدین

 جملکس    برای عکس فوق یک جمله‌ی طنز بنویسید.       برای دیدن جملکس‌های بیشتر کلیک کنید.  

  • آیدین

   مشاهده تمام قسمت ها   

 

بهار ما گذشته شاید

بهار ما گذشته انگار

بهار ما گذشته شاید

گذشته ها گذشته انگار

نرو بمان

- به! بهار خانوم! چرا رفتی تو فاز دپرسی؟ نگران نباش! یا خودش میاد یا ایمیلش! ;)

- هعی! نگو رها! تو دلم آشوبه! جیم... روزی ده ساعت تمرین!

-جیم؟ اهل کدوم کشور هست؟

- چی میگی؟! جیم! همون باشگاه! هفته ی دیگه مسابقه انتخابی واسه این بازی های تنیس آسیاییه ... از همین الان نگران شدم! یعنی قبول میشم؟!

- امیدوارم! حالا اینا رو ولش ... ناهار داریم بهار جوووون؟!

- چیش! من میگم الان با حالت دِر دِر دِر دارم حرف می زنم بعد باید چیزی هم درست میکردم؟ آخه وقتی دوستت....

- باشه!!!! چرا خونت رو کثیف میکنی! الان زنگ میزنم غذا سفارش میدم!

- میگم رها! واسه من پیتزا پپرونی سفارش بده!

- یعنی ... سنگ پای قزوین هم نیست! شاید خودم درست کردم اصلا! حوصله غذاهای بیرون رو ندارم!

  • آیدین

 

هر عکسی یه حرف حسابی داره! اما هم برداشت‌ها می‌تونه متفاوت باشه، هم قلم‌ها!

می‌خوایم بدونیم شما نظرتون راجع به عکس‌ها، کاریکاتورها که به مسائل مختلف (معمولاً) اجتماعی می‌پردازن چیه!

قراره شما بنویسید! چی؟ هرچی که دلتون می‌خواد! هرچی که با اولین نگاه به عکس به ذهنتون می‌رسه. مهم اینه که برداشت شما از عکس‌ها با نفر قبلیتون حتما تفاوت داره. یادتون نره که باید طنز باشه. یا کمی به طنز نزدیک باشه.

 

قضیه از این قراره که هر چندوقت یک‌بار یه عکس (یا کاریکاتور) پست میشه و شما باید نظرتون، برداشتتون، احساستون و یا هر کوفت دیگه‌ای که نسبت به عکس دارید رو برامون بنویسید. ترجیحا سعی کنید اول دیدگاه‌های بقیه رو نخونید!

 

لطفا همه شرکت کنید! خدا رو چه دیدید؟ شاید این ایده‌ی پرنیان خانوم لحظات شادی رو رقم زد.

منتظر جُملَکس باشید ;)

  • آیدین


نمی‌خوام بگم آرژانتین کلی ستاره داره. نمی‌خوام بگم داور خیلی به نفعشون گرفت. نمی‌خوام بگم اون پنالتی رو برامون نگرفت و ما به ناداوری باختیم نه به قدرت آرژانتین.

می‌خوام بگم ما خیلی خیلی خیلی بیشتر از آرژانتین تلاش کردیم و بهتر بازی کردیم و این بازی یه بازی خجالت‌آور واسه آرژانتین بود.

این پستم به افتخار همه‌ی یوزپلنگایی که توی زمین با غیرت بازی کردن.

اگه آرژانتین رو آرژانتین بدونیم. ایران رو ایران. ما بردیم. و السلام.

 

- کاور: پنالتی‌ای که بود و برامون نگرفتن :(

  • آیدین

یکی از استراتژی‌های برتری در فوتبال، تضعیف تیم حریف است. تماشاگران و شعارهایشان هم از این قاعده مستثنا نیستند. این پست یک بسته‌ی پیشنهادی برای تماشگران ایران است. (البته امکان دارد موقع خواندن این پست ایران با اختلاف گل بسیار از آرژانتین باخته باشد. اما این چیزی از ارزش‌های ما کم نمی‌کند.)

این لیست. یک بسته‌ی پیشنهادیِ خودرویی برای تماشگران ایرانی حاضر در برزیل است. به منظور تخریب تک تک حریفان D: !

 

یه باک که داره گازوییل / برای تیم برزیل

اگزوز اسکانیا / مخصوص اسپانیا

اگزوز و بوق و تایر / تقدیم الجزایر

اگزوز و پمپ‌بنزین / برای آرژانتین

اگزوز و فیلتر هوا / برای استرالیا

یه رینگی که دُرُس نی / دُرُس برای بوسنی

وایر و سیبک و شاتون / مخصوص تیم کامرون

خودروهایی که برقیه / یه‌جا واسه نیجریه

یه گِیج چرب‌وچیلی / کادوی تیم شیلی

سنسور کیسه‌ی هوا / مال کیه، کلمبیا

سنسور کیسه‌ی هوا / حالا مال کاستاریکا

سنسور کیسه‌ی هوا / سپس مال ایتالیا

سنسور کیسه‌ی هوا / دیگه مال تیم غنا

اگر کِلاچه یا کلاج / انگ کیه، ساحل عاج

ستون اول شاسی / واسه تیم کرواسی

میل‌ سوپاپ، رادیاتور / جایزه واسه اکوادور

چهارشاخه گاردان با گریس /  روونه به سمت سوییس

چهارشاخه گاردان بی گریس /  پیش به سوی انگلیس

کارتر و بوشِ خودروها / کادوی ما به آمریکا

چکش برق تهویه / مفیده واسه روسیه

آچار فرانسه‌‌های ما / مال فرانسه، رابه‌را

هزارخار فرمان / برای تیم آلمان

چهارتا لاستیک زاپاس / هدیه می‌شه به هندوراس

سوپاپ، کوئل، یاتاقان / با احترام، به یونان

سیمِ کلاچِ داتسون / اهدا می‌شه به ژاپن

سوییچ و میل توپی / مال کره‌جنوبی

ساسات، سپر، باربند / با هم برای هلند

دنده‌ی اتوماتیک / فقط برای بلژیک

هرچی که زیر پاس پدال / دو دستی مال پرتغال

میل سوپاپ که موضوعه / خوشش میاد اوروگوئه

هرچی داره مکانیک / باید بده به مکزیک

و برای تشویق تیم خودمان: بشو سوار پیکان / برو بزن گل ایران

  • آیدین

  • آیدین