دو هزار و 13
این رو آماده کرده بودم کـ تو اون وبلاگ بذارم ، ولی دست روزگاره دیگه! پای ما رو ول نمیکنه!
در سرزمین من ، هیچ کوچه ای به نام هیچ زنی نیست
و هیچ خیابانی ...
بن بست ها اما ، فقط زنها را می شناسد انگار ...
در سرزمین من سهم زنها از رودخانه ها تنها پل هایی است ، کـ پشت سر آدمها خراب شده اند ...
اینجا نام هیچ بیمارستانی مریم نیست
تخت های زایشگاهها اما پر از مریم های درد کشیده ای است
کـ هیچ یک ، مسیح را آبستن نیستند.
آ.ن: سال 2013 میلادی ... به شما هیچ ربطی نداره ، صبر کنید تا نوروز!
سال جدید ، وبلاگی جدید ، طنزهایی جدید و امیدوارم آیدینی جدید ببینید ، آیدینی کـ فرق کنه با آیدین های قبلی ، آیدین هایی کـ گاهی ناراحت میشدند. امیدوارم همیشه باشه.
امیدوارم همه چیز جدید بشه ، ولی دوستی هامون قدیمی تر بشه ، نزدیکتر بشه.
سال نوی میلادی بهونه ـست ، بیاین بی بهونه کنار هم باشیم.
آ.ن: قربون همتون برم تنهایی
